به گزارش مشرق، اگر بین اهالی فوتبال در آسیا بگویند باشگاه پرسپولیس نایب قهرمان آسیا با چه مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کند یا باور نمی کنند و یا اگر هم بپذیرند که فینالیست سال گذشته آسیا غرق در مشکلات مالی است، از تعجب انگشت به دهان می گیرند.

واقعیت این است که حال باشگاه پرسپولیس از نظر مالی خوب نیست. باشگاهی که برای برون رفت از مشکلاتش با یک کارگزار باشگاه را معامله کرده نه تنها از مشکلاتش کم نشده بلکه در این مدت حاشیه هایی هم به حواشی همیشگی اش اضافه شده و اکنون این باشگاه در وضعیتی است که برای خارج شدن از این بن بست مالی ظاهرا راهی جلوی پایش نیست.

تیم پرسپولیس در کوران رقابت های آسیایی حال فنی اش خوب است اما حال و هوای این تیم در هند بابت مطالبات مالی جالب نیست. اعضای این تیم مدعی هستند که دریافتی امسالشان زیر 40 درصد است که البته این ادعا از سمت باشگاه چیز دیگری مطرح می شود و صحبت از پرداختی های بالای60درصد است. آنها از مقدار سه پاداشی هم که در آسیا گرفته اند رضایت ندارند.

این درحالیست که در نیم فصل دوم بسر می بریم و هر چه هفته ها می گذرد این نگرانی برای بازیکنان هست که مطالبات فصل جاری معوقه شود. عدم دریافت پاداش در فصل جاری هم از دیگر دغدغه های بازیکنان است. بعد از برد دوم سرخپوشان مقابل گوای هند هم از پاداش خبری نشده و ظاهرا سخنگوی باشگاه هم که همراه تیم در هند حضور دارد دو شب پیش آب پاکی را روی دست بازیکنان ریخته و اعلام کرده پولی برای پرداخت پاداش ندارد.

بیشتر بخوانید:

راهکار بازگشت پرسپولیس به ایران از زبان سخنگوی ستاد مبارزه با کرونا

اما در باشگاه پرسپولیس چه خبر است و چه می گذرد؟ اگر پای صحبت های مدیران این تیم بنشینید دل پری از شرایط دارند. به نظر می رسد منابع درآمدزایی مسدود هستند، کارگزار باشگاه درحالی که باید اواخر فروردین واریزی 8 میلیاردی را انجام می داد این پول به دو میلیارد کاهش پیدا کرده است. البته دلیل این مسئله برمی گردد به بلوکه شدن مابقی پول که ظاهرا بیمه بابت بدهی این کارگزار مانع از رسیدن کامل پول به باشگاه پرسپولیس شده است.

این موضوع  هم البته در پرداختی های کارگزار بی سابقه نیست و در موارد گذشته هم پیش آمده که پول واریزی آنها کامل به حساب پرسپولیس ننشسته و بلوکه شده اما اینکه چرا مسئولان شرکت آتیه داده پرداز برای رفع این موضوع اقدامی نکرده اند و یا با علم به اینکه به شرکت بیمه بدهکاری دارند و باید آن را رفع و رجوع کنند و بعد اقدام به واریز پول به حساب باشگاه پرسپولیس کنند، جای سوال است که هیچ گاه در موردش شفاف سازی نشده است.

پیش از این جعفر سمیعی مدیرعامل پرسپولیس قصد فسخ قرارداد با کارگزار را داشت اما در نهایت با میانجی گری ها قرار به ادامه همکاری تا اردیبهشت 1400 شد. اکنون هم در ماهی هستیم که به نظر می رسد باشگاه پرسپولیس و شرکت آتیه داده پرداز باید تکلیف این همکاری پر از حاشیه را مشخص کنند.

از سوی دیگر باشگاهی مثل پرسپولیس به طور مستقیم نمی تواند از دولت کمک مالی بگیرد، جعفر سمیعی هم در همان بدو ورود به این باشگاه برای حل و فصل برخی از موارد مالی، پرسپولیس را زیر بار قرض برده است و استفاده از این روش هم به ضرر باشگاه است و هم به کارنامه مدیریتی او خدشه وارد می کند. تا همین جا هم او کم مورد انتقاد بابت مقروض کردن باشگاه قرار نگرفته است. افزایش مبلغ قراردادها در طی دوران مدیریت های مختلف در این باشگاه  از گرشاسبی، عرب، طاهری، انصاری فرد تا رسول پناه گرفته همگی باعث فشار بیش از حد به این باشگاه شده است.

  مدیریت فعلی مدعی است که از هشتم آبان سال 99 تا 28 اسفند سال گذشته بابت پرداختی به اعضای تیم، هزینه های جاری باشگاه و البته باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی سرخپوشان مبلغ 95 میلیارد تومان خرج کرده است و گلایه دارند که در شرایطی این پول به باشگاه تزریق شده که پاداش آسیایی هنوز به دستشان نرسیده، بابت حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی هم درآمدزایی نداشته اند. با توجه به شرایط کرونایی و نبود تماشاگران در ورزشگاه ها هم خبری از سهم بلیت فروشی نیست و در مجموع دست های این باشگاه برای رسیدن به پول کوتاه تر از همیشه است.

اما آنچه مشخص است برای اداره کردن تیمی مثل پرسپولیس که چندین سال متوالی است خود را در مقام قهرمان حفظ کرده و توقعات را پیش از گذشته بالا برده بیان این صحبت ها دردی را دوا نمی کند. به طور حتم مدیران فعلی این باشگاه با علم به همه این موارد قدم به این راه گذاشته اند و باید پای قراردادهایی که بسته شده بمانند.

اینکه بازیکنان در کوران لیگ قهرمانان آسیا  آیا حقی برای اعتراض دارند یا خیر یک بحث جداست اما در هر صورت با توجه به این وضعیتی که مشاهده می کنند و با بدقولی روبرو می شوند نمی توان نگرانی آنها را بی مورد دانست.

جعفر سمیعی قبل از اعزام تیم به هند در آخرین حضورش در جمع بازیکنان به آنها وعده داده بود تا اواخر فروردین و در نهایت تا اول اردیبهشت درصدی از قرارداد بازیکنان را پرداخت می کند اما امروز پنجم اردیبهشت است و پولی به حساب بازیکنان نرفته است. هر چند که نحوه واریزی کارگزار هم در بدعهدی سمیعی اثرگذار بوده است.

مسئله جالب توجه این است که چطور و با چه سازوکاری وزارت ورزش و جوانان  به دنبال خصوصی کردن باشگاهی است که توان مالی که ندارد هیچ، بدهی هم دارد. این چگونه شرایطی است که  یک باشگاه بدون سوددهی می تواند وارد فرابورس و بورس شود؟ در هر صورت پرسپولیس آبستن حوادث است و اگر هر چه زودتر به این وضعیت رسیدگی نشود ممکن است مدعی قهرمانی لیگ و آسیا دچار حواشی جدیدی شود.